Δουβλίνο, Ιρλανδία – σ’ ένα οικοδομικό τετράγωνο δίπλα στην Πλατεία Μέριον, όπου το νέο Γραφείο Εθνικών Υποθέσεων Ιρλανδίας της Εκκλησίας της Σαηεντολογίας άνοιγε τις πόρτες του για πρώτη φορά, τα μέλη της μπάντας Jive Aces ήρθαν με τα πνευστά τους όργανα και τις βιόλες τους σε μια μεγάλη αίθουσα υποδοχής του Ξενοδοχείου Davenport.
Μόλις έστησαν στα γρήγορα την μπάντα τους, τα πλήθη άρχισαν να εισρέουν δημιουργώντας μια πίστα χορού μπροστά στην μπάντα. Ο Ian Clarkson και ο John Fordham έβγαλαν τα παλτά τους, έλεγξαν τα μικρόφωνά τους, τοποθέτησαν τα πνευστά όργανα στα χείλη τους και τις μπαγκέτες στα ντραμς και γέμισαν τον αέρα με μουσική.
Κάποιος, όμως, τράβηξε τον Kieron Swords στην άκρη, οδηγώντας τον απαλά πίσω στο λόμπι του ξενοδοχείου, όπου ένας δημοσιογράφος στεκόταν με το σημειωματάριο στο χέρι. Ο Swords, χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα μ’ αυτό, γέλασε με την προοπτική μιας σοβαρής συζήτησης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς η μπάντα άρχιζε να παίζει.
«Τι σημαίνει αυτό το γραφείο για την Ιρλανδία;» είπε, επαναλαμβάνοντας την ερώτηση. Ο σειριακός αυτός επιχειρηματίας επικεντρώθηκε στην επακριβή τεχνολογία –και ως Σαηεντολόγος και εθελοντής για 20 χρόνια που έχει μελετήσει από κοντά την πραγματικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ιρλανδία– πέρασε το χέρι του μέσα από τα κοντά μαλλιά του και σκέφτηκε για μια στιγμή.
«Ο τόνος της χώρας θα ανέβει» είπε «γιατί μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, το έγκλημα και άλλες διαταραχές θα σταματήσουν καθώς θα ωριμάζουν τα προγράμματα. Θα επιφέρουμε αύξηση της επιτυχίας. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε προβλήματα (άστεγους, την κατάσταση με τα ναρκωτικά και το ποσοστό των αυτοκτονιών που είναι τόσο υψηλό), αλλά ακόμα κι αν βοηθούσε κατά 50%, αυτό θα έκανε μεγάλη διαφορά».
Τα προγράμματα που περιέγραφε κατέχουν κεντρική θέση στη δομή αυτού του νέου Γραφείου Εθνικών Υποθέσεων Ιρλανδίας, της πρώτης τέτοιας εγκατάστασης έξω από την Ουάσιγκτον. Η αποστολή του Γραφείου Εθνικών Υποθέσεων είναι να φέρει εκπαιδευτικά υλικά και υπηρεσίες στον λαό της Ιρλανδίας, καθώς και σε εκπαιδευτικούς, υπηρεσίες επιβολής του νόμου, κυβερνητικούς φορείς και κοινοτικές ομάδες, για την αντιμετώπιση του εθισμού στα ναρκωτικά, του προβλήματος των αστέγων, του σχολικού μόχθου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων – εκπαιδευτικές δραστηριότητες για να βοηθήσουν τους νέους, και τις κοινότητες που τους βοηθούν, να καταλάβουν ότι το να τιμάς τα ανθρώπινα δικαιώματα από κάθε άποψη μπορεί να οδηγήσει σε μια καλύτερη ζωή για όλους.
«Οι άνθρωποι θέλουν να καλύψουν τα μάτια τους μ’ ένα προστατευτικό κάλυμμα, λες και οι άστεγοι και ο εθισμός στα ναρκωτικά δεν υπάρχει στους δρόμους μπροστά τους» είπε ο Swords. «Αλλά όταν [οι σχετικοί ηγέτες] αρχίσουν να μαθαίνουν τις λεπτομέρειες σχετικά με το εύρος των προβλημάτων, και να βλέπουν αυτές τις δοκιμασμένες λύσεις για την προσέγγισή τους, τότε, όπως λένε, κάτι μπορεί να γίνει γι’ αυτό. Ίσως πάρει μερικά χρόνια, αλλά θα δούμε τη διαφορά».
Μέσα στην αίθουσα υποδοχής, καθώς η φημισμένη μπάντα συνέχιζε να παίζει, οι υποστηρικτές αυτών των προγραμμάτων κοινωνικής ευαισθητοποίησης γιόρταζαν τις νέες τους εγκαταστάσεις στην Οδό Μέριον 4, όπου το προσωπικό του Γραφείου Εθνικών Υποθέσεων ετοιμαζόταν για την εκδήλωση ανοιχτής συμμετοχής στις 15 Οκτωβρίου.
Ανάμεσά τους ήταν και η Cass Warner της οικογένειας Warner Brothers, που είπε ότι είχε έρθει λόγω της αγάπης της για την Ιρλανδία, και για να δει από κοντά τα εγκαίνια που τα αποκάλεσε «σημαντικά» για τα κοινωνικά θέματα της χώρας.
«Ο κόσμος δεν ξέρει τι κάνουμε» είπε. «Κι έτσι, μπορούμε να μοιραστούμε μαζί τους τη γνώση για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, και να τους δείξουμε πόσο συναφή είναι αυτά τα προγράμματα και πόσο αξιόπιστα και αποτελεσματικά είναι. Αυτό είναι σημαντικό».
Ο Andrew Chalmers, πρόεδρος του χορηγημένου από την Εκκλησία προγράμματος «Νεολαία υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την Ινδία και το Νεπάλ» είχε έρθει επίσης για να παρευρεθεί στα εγκαίνια. Είπε ότι είχε δει τα αποτελέσματα της εκπαίδευσης στα προγράμματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία βοήθησε ο ίδιος να παραδώσει τα τελευταία 15 χρόνια και στις δύο αυτές χώρες, αλλάζοντας έτσι τη ζωή τους προς το καλύτερο και ενισχύοντας τις κοινότητές τους.
«Βασικά, όλα αυτά είναι εκπαιδευτικά προγράμματα που χρησιμοποιούνται ως εργαλεία διδασκαλίας» είπε. «Είναι μια μη αντιπαραθετική προσέγγιση, όπου δεν επικρίνεις τους ανθρώπους, δεν τους λες ότι οι απόψεις τους είναι λάθος, αλλά ενθαρρύνεις την κατανόηση, την ευσπλαχνία και την προθυμία τους να συνεργαστούν για να βοηθήσουν – να μοιραστούν τις έννοιες που μας δείχνουν ότι η κατανόηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οποιουδήποτε διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους».
Στην Πλατεία, τα πορτοκαλί και πράσινα μπαλόνια στόλιζαν το κτήριο, ενώ οι σημαίες και οι κορδέλες κυμάτιζαν. Το κτήριο ήταν έτοιμο, η μέρα ήταν ηλιόλουστη και το τσάι ήταν έτοιμο για σερβίρισμα. Και τότε, το πλήθος ξεχύθηκε έξω από το ξενοδοχείο και γέμισε το πεζοδρόμιο για να παρακολουθήσει την κοπή της κορδέλας.
Στο εσωτερικό του κτηρίου περίμενε το κύριο μήνυμα της Εκκλησίας για τα προγράμματα κοινωνικής βελτίωσης. Τα φιλόξενα μέλη του προσωπικού στέκονταν δίπλα στην πόρτα με χαμογελαστά πρόσωπα, έτοιμα να αρχίσουν μια νέα εποχή για την Εκκλησία στην Ιρλανδία και για την αποστολή της εκεί.
Στον δρόμο μπροστά από το κτήριο ο Colm O’Halloran, ένας Σαηεντολόγος και βετεράνος των Εθελοντών Λειτουργών στις προσπάθειες ανακούφισης από το καταστροφικό τσουνάμι στη Σρι Λάνκα, απεικόνισε κατάλληλα την περίσταση.
«Πιστεύω πως έχουμε μια μνημειώδη πρόοδο εδώ» είπε ο Colm. «Όσον αφορά τη Σαηεντολογία στην Ιρλανδία, πρόκειται για μια τεράστια αλλαγή, μια τάξη μεγέθους. Αυτό θα είναι μια φανταστική ευκαιρία για συμμετοχή, για να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα».
